W 1706 r. król Polski August II Mocny i zarazem elektor saski wydał polecenie utworzenia szlaku pocztowego z Drezna do Warszawy. W 1722 r. zaczęto stawiać kamienne słupy tej poczty. Były to słupy: dystansowe, milowe, półmilowe (godzinowe) i ćwierćmilowe (półgodzinowe). Różniły się wielkością i kształtem. Dystansowe były największe, ustawiano je na wysokich cokołach przed bramami miast lub w rynkach miast. Odległości do poszczególnych miast w danym kierunku oznaczano na tych słupach w milach pocztowych (milach saskich). Jedna mila pocztowa to w przybliżeniu 9062,08 m. Dystans ten pocztowiec pokonywał pieszo w ciągu około dwóch godzin. Na słupach podawano też nazwy miast, w których ustawiono następne słupy. Pomiędzy nazwami tych miast podawano też odległości do granicy.
Słup w Zgorzelcu stanął w 1725 r. Jest to słup drogowy wyciosany z piaskowca. Ma kształt zwężającego się ku górze obelisku o podstawie kwadratu (0,5 m x 0,5 m). Mierzy wraz ze stopniem podstawy i postumentem 425 cm. W górnej części ozdobiony jest trzema parami herbów Rzeczpospolitej (z Orłem i Pogonią) i księstwa Saksonii (w tym przypadku dynastii Wettynów). Herby umieszczone są na owalnych tarczach ujętych w barokowe kartusze herbowe. Nad kartuszami znajduje się polska korona królewska, a pod kartuszami – monogram AR, co znaczy Augustus Rex (król August). Poniżej widoczne są nazwy miast Śląska i Saksonii z odległościami mierzonymi w milach. Na samym dole widnieje data 1725 i rysunek przedstawiający trąbkę pocztową. Inskrypcje te znajdują się po trzech stronach słupa, zgodnie z kierunkiem rozchodzących się dróg. W 1945 r. słup został zniszczony (złamany i zwalony). W 1956 r. trafił do Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu.
Źródło: Dolny Śląsk Travel
