Nazwa „Koźli Księżyc” to pomysł rdzennych mieszkańców Ameryki, którzy mówili tak o lipcowej pełni. Odnosi się ona do okresu, w którym samcom saren, kozłom zaczyna odrastać poroże pokryte delikatnym meszkiem.
Różne plemiona miały swoje własne nazwy dla lipcowej pełni, takie jak Łososiowy, Malinowy czy Burzowy Księżyc. Celtowie nazywali go Księżycem Ziół lub Księżycem Miodu Pitnego, natomiast anglosaskie ludy używały terminu Sienny Księżyc, nawiązując do sianokosów w lipcu.
Według astronomicznego kalendarza, w tym roku ma być jeszcze kilka pełni księżyca:
- 19 sierpnia, godzina 20.28
- 18 września, godzina 4.36
- 17 października, godzina 13.27
- 15 listopada, godzina 22.29
- 15 grudnia, godzina 10.02
Latem, na półkuli północnej, tarcza Księżyca znajduje się nisko na niebie, co sprawia, że wygląda na większą i przybiera złocisty odcień. Jest to efekt przechodzenia odbitego światła Księżyca przez grubszą warstwę atmosfery ziemskiej, która rozprasza krótsze, niebieskie fale świetlne.
Fot. Mariusz Pozorski
