Ważny jest np. miesiąc urodzenia, moment rozwiązania umowy czy po prostu wiek i dotychczasowy okres składkowy. Poniżej kilka porad jakie czynniki brać pod uwagę i jakie kroki podejmować przechodząc na emeryturę.
RADA NR 1: przejście na emeryturę po dniu (po dacie) urodzin
Rekomenduje się, aby na emeryturę przejść dopiero po dacie urodzin. Czyli, jeżeli np. ktoś urodził się w październiku danego roku to lepiej, aby nie przechodził na emeryturę we wcześniejszych miesiącach, a już na pewno nie w styczniu, lutym, marcu, kwietniu czy maju. Nie warto składać wniosku o świadczenie już kilka miesięcy przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego, ponieważ zazwyczaj ZUS czy KRUS wydaje decyzję odmowną, dlaczego? Bo wniosek był przedwczesny. Jeśli złoży się wniosek wcześniej niż miesiąc przed datą urodzenia można otrzymać decyzję odmowną, ponieważ nie spełnia się warunku niezbędnego do przyznania emerytury jakim jest wiek 60 lat dla kobiet lub 65 lat dla mężczyzn. Wówczas wniosek o emeryturę trzeba złożyć ponownie, najwcześniej miesiąc przed datą urodzin. Nie ma znaczenia konkretny dzień złożenia wniosku, ponieważ organ i tak do obliczenia emerytury przyjmuje średnie dalsze trwanie życia dla kobiety w wieku 60 lat i dla mężczyzny w wieku 65 lat.
Wniosek o emeryturę rekomenduje się złożyć nie wcześniej niż na 30 dni przed spełnieniem warunków do przyznania świadczenia lub zamierzonym terminem przejścia na emeryturę. Jeżeli wniosek zostanie złożony wcześniej, organ rentowy wyda decyzję o odmowie prawa do świadczenia, wskazując, które warunki nie zostały spełnione. Wniosek można złożyć: osobiście lub przez pełnomocnika w dowolnej jednostce organizacyjnej ZUS (pisemnie lub ustnie do protokołu); za pośrednictwem: operatora pocztowego, polskiego urzędu konsularnego; w formie dokumentu elektronicznego przez PUE.
Ważne są tablice życia, czyli tzw. średnie dalsze trwanie życia dla kobiety w wieku 60 lat i dla mężczyzny w wieku 65 lat. Dlaczego? W sytuacji kiedy ZUS wylicza wysokość emerytury, zebrane składki i kapitał dzieli przez dalsze prognozowane trwanie życia wyrażone w miesiącach, które raz w roku publikowane jest w formie tabel przez Główny Urząd Statystyczny. Obecne tablice obowiązują od 1 kwietnia 2024 r. i wskazują na dłuższy czas życia Polaków, co oznacza niższe świadczenia. Ustalając emeryturę ZUS zawsze sprawdza, czy dla zainteresowanego korzystniejsze jest przyjęcie do obliczeń danych z tablicy trwania życia, która obowiązuje w dacie złożenia wniosku o emeryturę, czy dniu ukończenia wieku emerytalnego. Zobaczymy czy sytuacja diametralnie się zmieni na 2025 r.
RADA NR 2: czerwcowe waloryzacje w 2025 r.
W dniu 1 czerwca danego roku zaczynają się waloryzacja składek emerytalnych i tzw. kapitału początkowego. W 2024 r. składki emerytalne i kapitał początkowy na kontach w ZUS wzrosną o 14,87 proc., a środki zgromadzone na subkoncie o 9,91 proc. W 2025 r. według prognoz będzie to jeszcze więcej. Waloryzacja składek polega na pomnożeniu zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego składek na ubezpieczenie emerytalne przez wskaźnik waloryzacji. Waloryzacji podlega kwota składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego na dzień 31 stycznia roku, za który jest przeprowadzana, powiększona o kwoty z tytułu przeprowadzonych waloryzacji. Waloryzacja składek przeprowadzana jest corocznie, od dnia 1 czerwca każdego roku, poczynając od waloryzacji za rok 2000. Dochodzi do waloryzacji, aby skompensować inflację i inne procesy gospodarcze za ubiegły rok. Kwoty tam zapisane są podstawą obliczenia wysokości emerytury po osiągnięciu wieku emerytalnego.
Przykładowo dzięki waloryzacji osoba, która zgromadziła na koncie w ZUS 450 tys. zł, dopisano 66,9 tys. zł., tegoroczna waloryzacja składek pozwoli obliczyć emeryturę wyższą nawet o ponad 250 zł (dla osoby w wieku 60 lat) lub ponad 300 zł (dla osoby w wieku 65 lat). Natomiast jeśli ktoś dotąd zgromadził 850 tys. zł w postaci składek i kapitału początkowego, to dzięki waloryzacji stan jego konta zwiększył się o 126,4 tys. zł. Tegoroczna waloryzacja może podwyższyć świadczeni o ok. 480–580 zł. Tak więc każdorazowo waloryzacja wpływa bezpośrednio na wysokość świadczeń przyszłych emerytów.
RADA NR 3: kolejność działań ma znaczenie. Rozwiąż umowę, otrzymaj świadectwo pracy, złóż wniosek o emeryturę
Moment złożenia wniosku o emeryturę powinien współgrać z dniem rozwiązania umowy o pracę. Ale co powinno być pierwsze? Umowę o pracę warto rozwiązać jeden lub dwa dni przed ostatnim dniem miesiąca i następnie później, ale do końca miesiąca złożyć wniosek o emeryturę wraz ze świadectwem pracy. Dlaczego to takie ważne? W takiej konfiguracji za dany miesiąc emeryt otrzyma i wynagrodzenie w związku ze świadczeniem pracy jak i emeryturę. Rozwiązanie umowy ostatniego dnia miesiąca, nawet jeśli tego samego dnia złożymy wniosek o emeryturę, sprawi, że emerytura będzie przyznana (naliczana) dopiero od następnego dnia po rozwiązaniu umowy o pracę. Oczywiście, gdy pracownikowi zostanie przyznania już emerytura, może on ponownie nawiązać stosunek pracy – w celu dorobienia sobie do otrzymywanej emerytury.
RADA NR 4: masz prawo do odprawy emerytalnej, nie zapomnij o tym!
Pracownikowi przysługuje odprawa emerytalna, jest to zabezpieczone przepisami kodeksu pracy. Jest to prawo, którego nie można pozbawić pracownika, jednak aby z niego skorzystać należy spełnić kilka kryteriów. Po pierwsze pracownik musi nabyć prawo do emerytury i faktycznie na nią przejść. Jeżeli więc pracownik osiągnie wiek emerytalny, ale nie przejdzie na emeryturę – nie otrzyma odprawy. Po drugie musi nastąpić faktyczne zakończenie stosunku pracy, w związku z przejściem na emeryturę. Po trzecie takie pobranie odprawy ma charakter jednorazowy, pracownik nie może dwa razy pobierać odprawy z tytułu przejścia na emeryturę.
Źródło: infor.pl
